De Openingsfuif

Hope keek opzij naar de jongen naast haar. Hij glimlachten naar haar. Hope glimlachte terug. 'Hoi.' zei ze luid genoeg dat hij het kon horen. Meteen nadat ze het had gezegd nam ze een slokje van haar malibu cola.

(( glimlachTE, niet TEN. Oke sorry ))

Damon draaide zich om. 'Hey. Ik ben Damon.' antwoordde hij. Het meisje zag er mooi uit, maar net zoals een populair meisje. Damon had het daar niet echt voor. Geen vooroordelen hebben, dacht hij.

Chera schreef:

(( glimlachTE, niet TEN. Oke sorry ))

(( =___= Als we iedereen op zijn fouten moeten gaan wijzen zijn we volgend jaar nog bezig he.))

Hope bekeek de jongen eerst van top tot teen, snel genoeg dat het niet te erg op zou vallen. 'Ik ben Hope.' zei ze met een vrolijke glimlach. Ze wist zonder twijfels al bijna zeker dat hij haar een typische populaire bitch vond. Eigenlijk was ze dat ook wel soms, maar iedereen die haar beter kenden wist van niet. Ze bekeek Damon zijn gezicht. Hij was bruin en had bijna te witte tanden.

Hope... ze heette Hope. Damon grijnsde. 'Orginele naam.' zei hij. Hij dronk zijn glas leeg en zette het op de toog. 'Ook nog een drankje?' vroeg hij vriendelijk.

Hope grijnsde even. 'Hmm klopt. Damon heb ik ook niet vaak gehoord trouwens.' Weer kon ze het niet laten om de jongen van top tot teen te bekijken. Ze was redelijk jaloers op zijn gebruinde huid. 'En ja eh lekker. ' zei ze met een lach.

Damon lachte even stil. Hij bestelde 2 drankjes met een korte blik op de barman. Daarna draaide hij zich weer naar Hope. 'Alsjeblief.' zei hij en hij gaf haar het drankje. 'Ga je niet dansen?' vroeg hij dan maar om iets te zeggen.

'Hope pakten het drankje aan. 'Dankje.' en ze nam een slokje. 'Hmm ligt eraan of jij mee gaat?' zei ze met een grijns op haar gezicht.

Paul zette zijn lege glas op de bar en bestelde een nieuw. Hij vond het nog wel best sfeervol hier. Na dit glas zou hij al wat losser zijn en ging hij misschien eens wat moves doen op de dansvloer. De avond was nog jong!

Damon twijfelde. Hij wist niet of hij goed kon dansen of niet. Hij keek even rond, het was zo druk, misschien zou ze het niet eens merken als hij slecht was. 'Oké,' Hij haalde zijn schouders op. 'Ik ga wel mee.' zei hij. Hij zette zijn glas weg en keek vragend naar Hope terwijl hij naar de massa liep.

Hope lachte eventjes toen ze hem zag twijfelen. Zodra hij instemden en zijn glas wegzetten, zetten ze haar glas naast die van hem. Ze zag hem vragend om kijken en liep snel achter hem aan. Nadat ze een open plekje had gevonden en langzaam haar heupen begon te bewegen wachten ze op Damon.

Damon volgde haar. Ze had toch wel een open plekje gevonden zeker? Fijn, dacht hij. Straks ziet ze hoe belabberd ik dans. Hij probeerde er niet aan te denken en bewoog mee met de muziek. Hope kon in ieder geval goed dansen, vond hij.

Hope keek hoe Damon beweeg. Hmm, het kan wat losser maar het is een begin. Ze glimlachte naar hem, misschien werd hij dan wat losser. Er kwam een wat uptempo nummer en ze begon op het ritme van de muziek haar lichaam te bewegen

Max knikte. "Ja, ik doe dingen met muziek," zei hij, en hij glimlachte scheef. "Ik componeer heel wat af," legde hij nader uit. Hij leunde tegen de bar en grijnsde naar Violett. "Jij schildert?" gokte hij. Ze leek hem wel zo'n artistiek typje.

"Interessant." Antwoordde Violett oprecht. Zijn gokje deed hem lachen. "Haha! Waarom denk je dat?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze had toch geen verf op haar neus hangen ofzo? Niet dat ze in de buurt was geweest van verf... Maar je wist nooit!

Damon moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Hij voelde zich zo stom. Hope stond naast hem te dansen als een profesional en hij stond daar als een stijve hark. Hij probeerde de muziek te volgen en niet te denken. 'Oke, ik kan niet dansen.' flapte hij er plots uit en hij glimlachte verontschuldigend naar Hope.

"Je lijkt me artistiek. Dat haar en je houding. Doet me denken aan een creatief typ. Heb ik het goed?" vroeg hij nieuwsgierig.
(ik ga hp kijken doei)

Violett besloot dat maar als een compliment op te nemen, ondanks dat ze zelf vond dat ze er gewoontjes uit zag. "Niet echt. Ik volg klassiek ballet." Ze glimlachte geheimzinnig en nam een slok water.

Hope lachte even toen hij zei dat hij niet kon dansen. 'Iedereen kan dansen.' zei ze terwijl ze stopte met dansen en voor zijn neus ging staan. 'En je doet het helemaal niet slecht hoor.' zei ze met een glimlach. 'Gewoon zo.' zei ze terwijl ze langzaam haar heupen bewoog. Ze wachtte tot hij meedeed.

Damon grijnsde, maar deed na wat Hope deed. Ze stonden nu allebei tegenover elkaar exact hetzelfde te doen. 'Oke? What's next?' vroeg hij lacherig. 'Met de armen?' Hij zwaaide zijn armen in de lucht en lachte. 'Nee, serieus. Wat nu?' vroeg hij en hij liet zijn armen weer zakken.

Ze moest lachen door zijn gezwaai in de lucht. 'Hmm die heupen gaan lekker.' zei ze terwijl ze goedkeurend knikte. 'Ligt eraan of je in je eentje danst, of met ze 2'en.' zei ze nadenkend. 'In je eentje beweeg je ze gewoon zo een beetje mee.' zei ze terwijl ze het voor deed.

'Saaihaai.' zei Damon nep-geeuwend. 'En met 2 dan? Zoiets?' Hij legde zijn armen op haar schouders en bewoog mee met haar. Hij glimlachte.

Hope lachte even. 'Ja zo ongeveer.' zei ze terwijl ze haar armen om zijn middel heen legde. Ze bewoog haar heupen op hetzelfde tempo als hij.

Tot zover ging alles goed vond Damon. Zolang ze niet te veel moesten bewegen. Eigenlijk is Hope niet zo'n populairtrutje als ik dacht. Ze is juist vriendelijk en spontaan. Damon glimlachte naar Hope. 'Zo gaat het goed, he?' zei hij.